چند یادداشت بی سر و ته درباره انتخابات 1
هفته آخری شاید بحث انتخابات گرم تر شود. لیست ها مشخص شده اند. اصلاح طلب ها هم مردم را به مشارکت حداکثری دعوت میکنند. گفته میشود بی بی سی گفته به لیست اصلاح طلبان و اعتدالیون در مجلس و در خبرگان رای دهید. حزب اللهی ها همین را سر دست گرفته اند و تبلیغ میکنند که به کسی که دشمن گفته است رای ندهید. آقا هم تقریبا همین را گفت. بی بی سی گویا گفته است که به آقایان یزدی، جنتی و مصباح برای انتخابات خبرگان رای ندهید و به هاشمی و لیستش رای دهید. حزب اللهی ها و مذهبی ها نمی دانند که لیستی رای بدهند یا نه، اما در نهایت به گمانم لیستی رای بدهند. خود آقای پناهیان هم در هیات همین را گفت. یعنی گفت که وقتی شرایط دو قطبی میشود آدم نمی تواند به دلخواه رای بدهد و ممکن است به کسانی رای بدهد که دوست ندارد و خب تلویحا گفت در شرایط دو قطبی آدم مجبور میشود لیستی رای بدهد. تهرانی های حزب اللهی هم خب عموما به همین ها نگاه میکنند و لابد لیستی رای میدهند. مگر این که اتفاق دیگری بیفتد.
بعضی از حزب اللهی ها که احتمالا خیلی خیلی کم هستند -همان قدر که منتقدین برجام کم بودند- برجام برایشان خط قرمز است و آن هایی از اصول گرایان که به برجام رای داده باشند را از لیست شان حذف میکنند این گروه به نظرم هم کم اند و هم کم اثر! مخصوصا حالا که آقا هم برجام را پذیرفته است. ولو مشروط!
خلاصه گویا روزگار خوشی برای اصلاح طلب ها هست که مردم را به حصور حداکثری دعوت میکنند، گویا فهمیده اند که از ترک انتخابات خیری ندیده اند.
دعوای این دوره مجلس دعوای اصلاح طلب اصول گرا است. دعوای انقلاب ضد انقلاب نیست. گرچه برخی رسانه های خارجی خودشان را انداخته اند وسط و دعوا را حیثیتی کرده اند. البته نمیشود گفت حیثیتی نیست! بالاخره نظر آقایان درباره آمریکا با هم متفاوت است و نمی توان نسبت به این مسئله بی تفاوت بود. طبیعی است که نظر آمریکا هم درباره آن ها متفاوت باشد.
علی مطهری هم لیست داده با عنوان صدای ملت. لیستی که بعضا افراد خوبی در آن دیده میشوند. افرادی که لیست اصولگرایان لیاقت آن ها را نداشت!
شاید شب های دیگر چهار راه ولی عصر یک خبرهایی شد. البته عموما یکی دو شب منتهی به انتخابات خیابانی میشود. این دور هم نهایتا به سه چهار شب قبل از انتخابات برسد.
